Vetem nje Enderr
Nuk kam mundur te te them ate qe ndjej kurre, nuk e di perse nuk e di per c'shkak .Ndoshta sepse ne metamorfozen e jetes time nuk pati vend edhe per ty .Nuk ishte frike jo , nuk ishte druajtje , ishte thjesht menyra ime per te te then te dua .NUk mundem te ishim bashke sepse une nuk doja te te vrisja pak nga pak duke te marre shpirtin me egzistencen time .Nuk munda sepse te doja me shume sesa veten , sepse ti per mua ishe e gjithe bota ishe vete jeta .Mu be qejfi kur te pash e veshur nuse, ishe e lumtur dhe une isha i lumtur per ty .Mu be qejfi kur te pashe me vellon e bardhe dhe per nje cast pa dashur e imagjinova veten perkrah teje por pastaj endrra u prish dhe u kthye ne makthin e realitetit ne te cilin jetojm .Edhe lulet qe i gjeje gjithmon poshte shtepise kur dilje per te shkuar ne shkolle une ti sillja, edhe dhuratat , serenatat ne netet me hene .Nuk kishte fraksion te jetes time qe une nuk ta dedikova ty, ta dedikova me gjithe shpirt dhe e vetmja gje qe doja ishte te jepja shpirt prane teje .Une te fala jeten ,porsi te fala puthjet e dhene djemve te tjere, dashurite vrasese , endrrat e thyera , pasionet jetime, te fala gjithcka .Ne dasmen tende piva si i marre , piva sepse ti ishe gezimi i jetes time dhe ajo ishte dita jote , ishte dita ku ti ishe e lumtur dhe une isha i lumtur per ty .NUk ta kisha thene jo qe mua nuk me ngelnin edhe shume momente jete, nuk me ngelnin edhe shume momente qe une te isha i lumtur me lumturine tende.Tashme qe gjithckaje i erdhi fundi dhe jeta ime mori rrugen qe duhet te merrte dua te te them vetem dy fjale, dy fjale qe te lutem te kesh miresine ti degjosh .Endrra ime...
Te dua...
Titulli: Vetem nje Ėndėrr 
Sun Jan 20 2008, 20:17
